Categorie: Updates

In de afgelopen weken wandelden we regelmatig aan het einde van de middag langs het strand. Om er even uit te zijn, om even wat beweging te hebben, en -eerlijk is eerlijk- omdat we momenteel tijd over hebben. En wat hebben we mooi uitzicht als we wandelen. De stranden en de zee zijn leeg. Hier en daar nog een gestrande Amerikaan. En wat Arubanen die het strand heroverd hebben op de 1,2 miljoen toeristen die hier jaarlijks aanspoelen. Maar dat is het dan ook. En dus hebben we prachtig mooie uitzichten van herontrepte natuur. 

Vandaag hoorde ik dat bij Noord een haai gespot is. Dat is ongekend voor Aruba en lang geleden. En alhoewel de laatste shark attack in 1939 bij Curacao plaats vond, vertellen we het maar niet aan Hielke. Hij zou de rest van onze tijd in Aruba het water niet meer ingaan.

Met ons gaat het goed. We zijn allemaal gezond, Jorian doet het boven verwachting goed in Nederland (bekijk hier zijn  laatste video-update) en in ons dagelijks leven hebben we over onszelf -mede dankzij Corona- niet zo veel bijzonders te melden. We lezen veel, bidden veel, en hebben daarnaast veel digitale ontmoetingen. YWAM bestaat uit allemaal missionairies, die net als wij, vast zitten in het land waarnaar ze zijn uitgestuurd. Sommigen zijn keihard aan het werk om voedsel te regelen voor de armen, sommigen zetten waterstations op, sommigen geven digitale trainingen, en sommigen kunnen (nog) niet heel veel betekenen en nemen de tijd om vooral veel te bidden voor al die anderen.

Wij behoren vooral tot die laatste categorie. Behalve wat lokale hand- en spandiensten, kunnen we niet veel doen. We merken dat we echt nog aan het begin van de opbouw van ons werk staan. Onze contacten en middelen zijn nog beperkt en juist omdat alle voorzieningen gesloten zijn kunnen we eigenlijk geen praktische ondersteuning bieden. En dus kiezen we ervoor anderen te bemoedigen. Hoewel we het moeilijk vinden om niet “echt” bezig te kunnen zijn, is het prachtig om mensen wel te kunnen bemoedigen. En op deze manier horen we ook getuigenissen over mensen die nu opeens bereikt worden met het evangelie. Wat een zegen! 

Met Aruba gaat het echt niet goed. Het land is al zo goed als failliet en 88% van de economie hier draaide op toerisme. Dat is allemaal in één klap tot stilstand gekomen, met als gevolg dat de helft van de beroepsbevolking werkloos is geworden. Voor veel mensen betekent dit dat ze geen inkomen meer hebben. Gelukkig hebben we hier verschillende organisaties die voedselpakketten uitdelen. Sommige van die organisaties delen ook voedselpakketten uit aan mensen die niet kunnen aantonen dat ze een baan hadden (omdat ze zwart werkten). Maar er is veel onzichtbaar leed. Als je een Arubaan vraagt hoe het gaat, zal hij altijd “bon, bon, danki” zeggen, ook als hij ‘s avonds niks te eten heeft. De buitenkant telt hier. Aruba is en blijft ‘One happy island’, ook als alles in elkaar stort. 

Arubanen lijden dus onder de situatie en proberen tegelijkertijd om de moed erin te houden. Gelukkig zijn er hier ook mensen die hoop hebben en bieden, die vertellen over het mooie uitzicht dat we hebben. We mochten daarvan in de afgelopen weken op onverwachte momenten zelf ook getuigen. Wat heerlijk dat we met Goede Vrijdag en Pasen toegang kregen tot een mooi uitzicht dat steeds dichterbij komt. Nog even en dan staan we er middenin!