Schriftelijke update 19 augustus 2020

Hallo lieve mensen,

Hier ook een geschreven update, voor het geval je het filmpje niet wilt kijken. 🙂
Wil je het filmpje liever wel bekijken, scroll dan naar beneden.

Het is nu woensdag en we hebben afgelopen maandag een start gemaakt met het nieuwe seizoen. Dat was goede timing want afgelopen zaterdag waren we precies een jaar op Aruba. Het voelde niet zo, eerder als een paar maanden, maar we zijn hier echt al een jaar! Best bijzonder, zeker als je bedenkt dat God echt elke maand voor ons heeft voorzien. 
We zijn het nieuwe seizoen gestart met werken aan de website van YWAM Aruba en met een hele hoop administratieve rompslomp. We hebben vorige week gehoord dat de verblijfsvergunningen van Hielke en mij zijn afgewezen, dus we moeten het een herzieningsverzoek indienen om te zorgen dat het alsnog in orde komt. Niet echt leuk, maar we gaan er met goede moed weer tegenaan. 

Komende zondag is Hielke jarig. Hij wordt dan al 17 jaar. Ik kan het bijna niet geloven, maar het is echt zo! Als je het leuk vindt om een filmpje of een boodschap voor hem te maken dan zou dat heel leuk zijn. Hij heeft niet zo veel zin in zijn verjaardag, ook omdat Jorian er niet is. En omdat we niet in Nederland zijn en we geen familie en vrienden uit kunnen nodigen. Daar geniet hij toch het meest van. Een verjaardagskaart krijgen is ook leuk, maar als je die nu stuurt komt hij waarschijnlijk pas over een paar weken aan… 

Zoals gezegd is Jorian nog niet op Aruba. Hij is nog steeds in Nederland aan het wachten op een visum interview bij het consulaat van de Verenigde Staten. Het lijkt er erg op dat dat niet gaat lukken voordat zijn DTS van start gaat dus dat brengt een hoop onzekerheid met zich mee. Willen jullie voor hem blijven bidden? Dank je wel.

We hebben inmiddels we ons eerste staflid hier. Sean Smith woont inmiddels al bijna 4 weken bij ons en we zijn blij dat hij er is. Hij werkt momenteel nog heel hard aan zijn fondsenwerving, want hij heeft nog niet genoeg financiële steun per maand. Het is fijn om te merken dat ons ‘team’ nu echt een team is geworden met Sean erbij!

In onze vorige update zeiden we dat we twee weekjes vakantie zouden houden. Nou, we hebben het geprobeerd, maar het is mislukt… 🙁 We hadden kort daarna namelijk de Bible Summer School gepland staan en aangezien die binnen 4 weken helemaal georganiseerd werd was er nog een hoop werk te doen in onze ‘vakantie’. We gaan wel eens kijken of we het op een ander moment nog dunnetjes over kunnen doen. 

De Bible summer school was supergaaf en het was het helemaal waard om daarvoor de vakantie op te geven. We hadden 13 studenten en ze waren allemaal erg betrokken en leergierig. Zelfs zo dat ze alle dagen op tijd aanwezig waren, wat voor Arubanen best wel bijzonder is… ;-). We hebben enorm genoten van deze week en we hebben op een heel natuurlijk manier ons netwerk uit kunnen breiden. Dat is ook iets waar we blij mee zijn. 

Iets anders waar we mee bezig gaan is fundraising. We komen op dit moment elke maand ongeveer €1000,- te kort voor onze huur, boodschappen, vaste lasten en dergelijke. Tot nu toe heeft God elke maand gezorgd voor genoeg geld, en daar zijn we ongelooflijk dankbaar voor. Maar om eerlijk te zijn is het ook vaak stressvol. Als je bijna elke maand niet voldoende geld op de rekening hebt staan om de huur en de boodschappen te betalen, dan gaat, ondanks dat je probeert op God te vertrouwen, de stress wel meespelen. Soms zeggen we tegen elkaar, we zouden beter moeten weten, God zorgt al die tijd al voor genoeg, waarom kunnen we daar niet meer op vertrouwen? Maar dat blijkt voor mensjes als ons soms toch best heel lastig te zijn… 🙂

Er zijn ook wat ontwikkelingen op het gebied van de huisvesting van de YWAM Aruba basis. We kunnen daar op dit moment nog niet zo veel over zeggen, maar we willen jullie vragen om met ons te bidden voor inzicht in Gods plannen en voor wijsheid in dit traject. Zodra het mogelijk is zullen we meer vertellen.

En tot slot kregen we onlangs nog een prachtig cadeau als YWAM Aruba. Jo Winter, een jonge vrouw uit Duitsland nam contact met ons op. Ze heeft een eigen bedrijf, rhythmdesign.studio, en ze ontwerpt brand designs. Voor YWAM Aruba heeft ze een volledig brand design ontworpen wat ze aan ons heeft gegeven!! Het ziet er super goed uit, met mooie kleuren, frisse lettertypes en een prachtig nieuw logo. Daarnaast heeft zo ons geleerd hoe we het kunnen gebruiken en wat belangrijk is in het gebruik. We zijn er super blij mee en zullen binnenkort laten zien hoe het er allemaal uit ziet. Maar ik weet nu al dat iedereen het mooi zal vinden. 🙂

Nou, dat was het voor deze keer. Omdat we van sommige mensen te horen kregen dat een geschreven update ook prettig is hebben we deze keer allebei gedaan. We horen graag of jullie dit waarderen!

Hartelijke groeten van ons en zegen bij alles waar jullie mee bezig zijn!

Erik en Hanneke

Photo’s

« van 3 »

Mooi uitzicht…

In de afgelopen weken wandelden we regelmatig aan het einde van de middag langs het strand. Om er even uit te zijn, om even wat beweging te hebben, en -eerlijk is eerlijk- omdat we momenteel tijd over hebben. En wat hebben we mooi uitzicht als we wandelen. De stranden en de zee zijn leeg. Hier en daar nog een gestrande Amerikaan. En wat Arubanen die het strand heroverd hebben op de 1,2 miljoen toeristen die hier jaarlijks aanspoelen. Maar dat is het dan ook. En dus hebben we prachtig mooie uitzichten van herontrepte natuur. 

Vandaag hoorde ik dat bij Noord een haai gespot is. Dat is ongekend voor Aruba en lang geleden. En alhoewel de laatste shark attack in 1939 bij Curacao plaats vond, vertellen we het maar niet aan Hielke. Hij zou de rest van onze tijd in Aruba het water niet meer ingaan.

Met ons gaat het goed. We zijn allemaal gezond, Jorian doet het boven verwachting goed in Nederland (bekijk hier zijn  laatste video-update) en in ons dagelijks leven hebben we over onszelf -mede dankzij Corona- niet zo veel bijzonders te melden. We lezen veel, bidden veel, en hebben daarnaast veel digitale ontmoetingen. YWAM bestaat uit allemaal missionairies, die net als wij, vast zitten in het land waarnaar ze zijn uitgestuurd. Sommigen zijn keihard aan het werk om voedsel te regelen voor de armen, sommigen zetten waterstations op, sommigen geven digitale trainingen, en sommigen kunnen (nog) niet heel veel betekenen en nemen de tijd om vooral veel te bidden voor al die anderen.

Wij behoren vooral tot die laatste categorie. Behalve wat lokale hand- en spandiensten, kunnen we niet veel doen. We merken dat we echt nog aan het begin van de opbouw van ons werk staan. Onze contacten en middelen zijn nog beperkt en juist omdat alle voorzieningen gesloten zijn kunnen we eigenlijk geen praktische ondersteuning bieden. En dus kiezen we ervoor anderen te bemoedigen. Hoewel we het moeilijk vinden om niet “echt” bezig te kunnen zijn, is het prachtig om mensen wel te kunnen bemoedigen. En op deze manier horen we ook getuigenissen over mensen die nu opeens bereikt worden met het evangelie. Wat een zegen! 

Met Aruba gaat het echt niet goed. Het land is al zo goed als failliet en 88% van de economie hier draaide op toerisme. Dat is allemaal in één klap tot stilstand gekomen, met als gevolg dat de helft van de beroepsbevolking werkloos is geworden. Voor veel mensen betekent dit dat ze geen inkomen meer hebben. Gelukkig hebben we hier verschillende organisaties die voedselpakketten uitdelen. Sommige van die organisaties delen ook voedselpakketten uit aan mensen die niet kunnen aantonen dat ze een baan hadden (omdat ze zwart werkten). Maar er is veel onzichtbaar leed. Als je een Arubaan vraagt hoe het gaat, zal hij altijd “bon, bon, danki” zeggen, ook als hij ‘s avonds niks te eten heeft. De buitenkant telt hier. Aruba is en blijft ‘One happy island’, ook als alles in elkaar stort. 

Arubanen lijden dus onder de situatie en proberen tegelijkertijd om de moed erin te houden. Gelukkig zijn er hier ook mensen die hoop hebben en bieden, die vertellen over het mooie uitzicht dat we hebben. We mochten daarvan in de afgelopen weken op onverwachte momenten zelf ook getuigen. Wat heerlijk dat we met Goede Vrijdag en Pasen toegang kregen tot een mooi uitzicht dat steeds dichterbij komt. Nog even en dan staan we er middenin!