Soms ontmoet ik bijzondere mensen, die op een bepaald gebied met kop en schouders boven de rest uitsteken. Deze week was dat Ron[1]. We zaten koffie te drinken bij de Hub en hij had zich net aan me voorgesteld. Hij had een vrolijke uitstraling. Wat een toffe man, dacht ik, en ik vroeg door naar zijn leven. Hij vertelde me dat zijn vrouw twee maanden geleden was overleden aan Covid. Maar hij had besloten om door te gaan en niet op te geven. Hier was hij, 70 jaar oud, zelf 20 jaar verslaafd geweest en inmiddels 30 jaar van de drugs af. Hij wil een voorbeeld zijn voor de mensen om hem heen en gaat dus regelmatig koffiedrinken bij oudere mensen. Hij komt nooit ergens aan met lege handen, want zijn vrouw had gezegd dat als hij doorging met het werk, hij altijd iets kleins mee moest brengen voor de mensen waar hij heen gaat. Hij is één van de mooie mensen hier, die door schade en schande wijs geworden, een voorbeeld willen zijn voor de mensen om hem heen. Morgen moet hij voor een kleine operatie naar het ziekenhuis. Later deze week ga ik bij hem koffiedrinken. En ik zal niet met lege handen aankomen.
[1] Gefingeerde naam.
Foto: Fred Kearney on Unsplash