Afgelopen vrijdag was ik ’s ochtends aan het lezen in de Bijbel. God had mijn aandacht getrokken naar het Bijbelboek Johannes. En terwijl ik door de hoofdstukken in Johannes heen las, werd mijn gedachten bepaald bij specifieke stukjes tekst. Het ging er onder andere over hoe Jezus in de Vader is en wij in Jezus en Jezus in ons (Johannes 14:20). Terwijl ik bedacht wat een zegen het is dat Jezus ons de Heilige Geest heeft gestuurd en dat Hij daardoor nog steeds bij ons is, had ik het idee dat ik over dit Bijbelgedeelte mocht gaan preken. Maar omdat ik verder wilde lezen, zette ik de gedachte hieraan opzij.
Nog geen vijf minuten later werd ik gebeld door een bevriende pastor hier op het eiland. Hij vertelde me dat hij ziek was geworden en dat hij met zijn hele gezin in quarantaine moest. Of ik op 2 januari wilde preken in zijn kerk. Ik schoot in de lach en kon met zekerheid zeggen dat God al aan me had duidelijk gemaakt dat ik ‘ja’ mocht zeggen en dat ik zelfs al wist waarover het moest gaan. Hoe heerlijk is het als God zo dichtbij is dat we elke dag met Hem mogen leven. Hoewel het vaak genoeg zo is dat ik Hem niet, of niet op tijd versta, hoop ik oprecht dat dit een voorbode is van hoe dichtbij God dit jaar bij ons allemaal wil zijn. Dat Hij ons, doordat Hij iedere dag met zijn Geest in ons werkt, verrassend vaak vissers van mensen maakt. Gezegend nieuwjaar!