Ik[1] werk in een ministry met vrouwen die werken in de prostitutie. We organiseren middagen voor hen met een leuke activiteit en creëren een plek voor hen waar ze gezien worden voor wie ze zijn. Op een dag kwam er een jonge vrouw binnen. Ze kwam met anderen die we eerder hadden gezien, maar ze leek erg gesloten. Ze had haar armen de hele tijd voor zich gekruist, leunde beschermend achterover en keek ons met voorzichtige ogen aan. Ze sprak niet en toen de activiteit voorbij was, ging ze stilletjes weg. Ik bad dat ze de volgende week terug zou komen, maar ik was er niet zeker van dat ze dat zou doen. Gelukkig deed ze dat en de tweede keer was het al anders dan de eerste keer. Ze lachte een beetje en deed met een meer open houding mee aan de activiteit. Ze liet zelfs fysiek zien dat ze meer op haar gemak was. Toen ze deze keer vertrok, kreeg ik de ‘verplichte’ kus op de wang. Het deed me glimlachen. Sindsdien kwam ze elke dinsdag. Ze werd meer open, vertelde ons over haar worstelingen in het werk dat ze doet, vertelde ons over haar familie en haar kinderen en over haar dromen voor de toekomst. Ze ontspande zich steeds meer, opende zich, en kon meer kwetsbaar zijn. Ze vertelde dat ze over twee weken zou vertrekken (De vrouwen zijn hier maar drie maanden, daarna moeten ze vanwege werkvergunningen terug). We wilden haar tijdens de laatste activiteit waar ze aan zou deelnemen gedag zeggen, maar er was die dag geen elektriciteit in de stad, dus moesten we die middag annuleren.
Een paar dagen daarna zag ik een tekst in de WhatsApp-groep die we met de vrouwen hebben. Ze had ons een foto gestuurd met de zin ‘Ik ben thuis’. De foto was van haar, met haar jonge zoon. Ze lachten.
Ik geloof dat ze de liefde van God heeft gezien tijdens een heel moeilijke tijd in haar leven. En ik geloof dat er daardoor iets voor haar is veranderd. Dat geeft me hoop! Voor haar, voor de andere vrouwen die ik mag ontmoeten en voor iedereen in het algemeen. God kan en zal door verandering het leven van mensen ten goede keren!! Ze hoeven Hem alleen maar te ontmoeten.
[1] Deze blog is geschreven door Hanneke.
Ana is een gefingeerde naam.
Photo by Jordan Whitt on Unsplash