Mijn vriend Angelo en ik spreken regelmatig af om samen koffie te drinken. Het is een wederzijds genoegen waar we soms tegenop zien, maar ook altijd naar uitkijken. Het ertegen opzien heeft overigens niks met Angelo te maken, of met mij. Maar uit dit koffiedrinken in een koffietentje of bij een smoothie bar langs de kant van de weg komt altijd extra werk voort.
Iedere keer dat we afspreken komen we, geleid door de Heilige Geest, ook bijzondere mensen tegen. Soms is dat gewoon voor een praatje of om even kennis te maken, maar veel vaker gaat het om gebroken mensen die serieuze problemen hebben. Dan zitten we opeens aan een picknicktafel te bidden met een volslagen vreemde, vragend aan God om weer een wonder te doen en Zijn verschil te maken in iemands leven.
Zo’n ontmoeting heeft impact, niet alleen voor de mensen die we ontmoeten, maar zeker ook voor Angelo en voor mij. Hoe kan het dat het nu al meer dan twintig keer, iedere keer weer raak is en iedere keer weer bijzondere taferelen oplevert? We hoeven er werkelijk niks voor te doen, alleen af te spreken en samen koffie te gaan drinken. We kunnen na al die keren maar één conclusie trekken. Als we koffie gaan drinken, drinken we de koffie niet met z’n tweeën. We drinken koffie met de Heer.
Photo by Kelly Sikkema on Unsplash