Iedere zaterdag gaan we naar de Hub. Dit wijkcentrum zet dan de deuren open voor mensen die het nodig hebben. Vaak komen er mensen zonder thuis of zonder eten. Een enkele keer schuiven er ook vrouwen aan die overleven voor hun familie. Door daarheen te gaan en samen koffie te drinken, horen wij hun verhalen en hebben zij even een goed moment. Ze krijgen ook brood, soep en wat fruit of chips en dat helpt om de zwaarte van het leven voor even weg te nemen.
Neem nou Gerwin[1]. Hij gebruikt drugs. Hij is daar eerlijk over en doet zijn best om ervan af te komen. Maar het lukt hem al jaren niet. Hij komt graag langs om even wat te eten. Hij houdt ervan om onder het genot van een kopje koffie een gesprek over God te voeren en daar diep over na te denken. Zo vertelde hij mij drie weken geleden dat het probleem in Aruba is dat mensen hun hart niet meer op God richten. Dus ik vroeg hem: “Jij bent Arubaan, jij weet veel beter wat hier nodig is dan ik. Wat denk jij wat er nodig is om ervoor te zorgen dat Arubaanse mensen hun hart weer op Jezus richten?” Hij wist het antwoord niet, maar hij ging er wel over nadenken zei hij, want het was wel een goede vraag. We dronken onze koffie, ik bad voor hem en we gingen onze weg. Twee weken geleden was hij er weer. Hij wist de vraag nog en wilde er graag over verder praten. Nee, hij wist het antwoord nog niet. Maar er samen over nadenken hielp ook al. Want het was hem wel duidelijk dat Aruba en hijzelf, Jezus heel hard nodig hebben.
[1] Gefingeerde naam.
Foto: ons staflid Sean in de Hub.